ગુજરાતી
પંક્તિઓ
v હું માનવી માનવ થાઉ તો ઘણું. - સુંદરમ્
v ઉપરવાળી બેંક બેઠી છે આપણી માલામાલ;
આજનું ખાણું આજ આપે ને કાલની વાતો કાલ. - મકરંદ દવે
v યા હોમ કરીને પડો, ફતેહ છે આગે. - કવિનર્મદ
v ઝીણા ઝરમર વરસે મેહ, ભીંજે મારે ચુંદલડી જેને હૈયે ન વસી હોય એવી
ગુજરાતણ ભાગ્યે જ શોધી જડશે. –કવિ ન્હાનાલાલ
v અમને નાખો જિંદગીની આગમાં, આગને પણ ફેરવીશું બાગમાં; સર કરીશું
'
આખરે સૌ મોરચા, મોતને પણ આવવા દો લાગમાં.
- કવિ શેખાદમ આબુવાલા
v નથી જાણ્યું અમારે પંથ શી આફત ખડી છે,
ખબર છે એટલી કે માતની હાકલ પડીછે. - ઝવેરચંદ મેઘાણી
v વ્યક્તિ મટી બનું હું વિશ્વમાનવી. - ઉમાશંકર જોશી
v મને એ જોઈને હસવું હજારો વાર આવે છે,
પ્રભુ ! તારા બનાવેલા તને આજે બનાવે છે. - ગઝલસપ્રાટ
શયદા
v સૌંદર્ય વેડફી દેતા નાના સુંદરતા મળે,
સૌંદર્ય પામવા માટે સુંદર બનવું પડે. - કલાપી
v ભાષાને શું વળગે ભૂર, રણમાં જે જીતે તે શૂર, -અખો
v સિંહને શસ્ત્ર શાં ! અને વીરને મૃત્યુ શાં ! -કવિન્હાનાલાલ,
v મારા નયણાંની આળસ રે ન નીરખ્યા હરિને જરી,
v એક મટકુ ન માંડ્યું રે, ન ઠરિયા ઝાંખી કરી. - કવિ ન્હાનાલાલ
v ત્રણ વાનાં મુજને મળ્યાં, હૈયું મસ્તક હાથ;
બહુ આપી'દીધું નાથ, જા , ચોથું નથી માંગવું. - ઉમાશંકર જોશી
v હતો હું સૂતો પારણે પુત્ર નાનો
રડું છેક તો રાખતું કોણ છાનો ?
મને દુઃખી દેખી દુઃખી કોણ થાતું.
મા હેતવાળી દયાળી જ મા તું. - દલપતરામ
v છેલ્લો કટોરો ઝેરનો આ પી જજો બાપુ ! સાગર પીનારા અંજલિ નવ
ઢોળજો. બાપુ ! - ઝવેરચંદ મેઘાણી
v ઓ હિન્દ ! દેવભૂમિ સંતાન સૌ તમારા,
મી
કરીએ મળીને વંદન ! સ્વીકારજો અમારા. –ક્રવિ કાન્ત
v જીવન અંજલિ થાજો ! મારું જીવન અંજલિ થાજો,
ભૂખ્યા કાજે ભોજન બનજો. તરસ્યાનું જળ થાજો. - કરસનદાસ
માણેક
v રે પંખીડા ! સુખથી ચણજો, ગીતવા કાંઈ ગાજો,
શાને આવા મુજથી ડરીને ખેલ છોડી ઊડો છો. - કવિ કલાપી
*
v રામ રાખે તેમ રહીએ, ઓધવજી રામ રાખે તેમ રહીએ
આપણે ચિક્ટીના ચાકર છૈયે. ! - મીરાંબાઈ_
v આવે છે મને યાદ દિવસરાત ખુદાની,
લાગે છે હવે જિંદગી સોગાત ખુદાની.
માનવ તો અહીં આવશે એવા જતા રહેશે,
રહેવાની છે દુનિયામાં ફક્ત જાત ખુદાની. -બરકત વીરાણી “બેફામ'
v રસ્તો નહીં જડે તો રસ્તો કરી જવાના,
થોડા અમે મૂંઝાઈ મનમાં મરી જવાના ?
નિજ મસ્ત થઈ જીવન આ પુરું કરી જવાના,
ર
બિન્દુ મહીં ડૂબીને સિન્ધુ તરી જવાના. - અમૃત “ઘાયલ”
:
v જનનીની જોડ સખિ ! નહિ જડે રે લોલ ! -કવિબોટાદકર _
v તુજ મહેફિલમાં સૌને નોતરજે જમજે અશ્ચુનો થાળ એકલો. -કવિ
કલાપી
v જ્યાં સુધી માતૃભાષા (ગુજરાતી)ને હું ઉચ્ચ સ્થાન પર નહીં
મૂકું ત્યાં સુધી હું પાઘડી નહીં બાંધું. – કવિપ્રેમાનંદ
v જ્યાં જ્યાં વસે એક ગુજરાતી ત્યાં ત્યાં સદાકાળ ગુજરાત ! - કવિ
ખબરદાર
v જય જય ગરવી ગુજરાત
જય જ્ય
ગરવી ગુજરાત
દીપે
અરુણું પ્રભાત , - કવિનર્મદ
v ગુણવંતી ગુજરાત, અમારી ગુણવંતી ગુજરાત નમીએ નમીએ માત,
અમારી ગુણવંતી ગુજરાત. – કવિ ખબરદાર
v ધન્હો ! ધન્ય જ પુણ્ય પ્રદેશ
અમારો ગુણિયલ ગુર્જર-દેશ – કવિ નાનાલાલ
v હા ! પસ્તાવો વિપુલ ઝરણું સ્વર્ગથી ઊતર્યું છે,
પાપી તેમાં ડૂબકી દઈને પુણ્યશાળી બને છે. - કવિ કલાપી
v મળતાં મળી ગઈ મોંઘેરી ગુજરાત ગુજરાત મોરી મોરી રે - કવિ
ઉમાશંકર જોશી
v ભરત ભૂમિની ગુણવંતી લઘુ પુણ્યવતી રસભૂમિ સત્યાગ્રહની
કર્મભૂમિતું, ઝઝૃમીએ જહાં ઘૂમી જય ગાન ગજવના માન ! તુજને વંદન જય ગુજરાત - બચુભાઈ રાવત
v હણો ના પાપીને દ્રિગુણ બનશે પાપ જગના,
લડો પાપો સામે, અડગ દિલના ગુપ્ત બળથી. - સુંદરમ્
v મંગલ મંદિર ખોલો ! દયામય મંગલ મંદિર ખોલો ! -
નરસિંહરાવ ભોળાનાથ
દિવેટીયા
v ચાલિયો વાટમાં, જ્ઞાનના ઘાટમાં, મિત્ર મોહન તણું નામ લેતો; ધન્યએ નામ અવતાર સફળ કર્યો, કૃષ્ણ કૃષ્ણ મુખ એમ કહેતો. - નરસિંહ મહેતા
v કબૂતરોનું ઘુઘુધુ, ચકલા-ઉદર ચૂં ચૂં ચૂં
આ માનવબોલેહું હું હું - મીન પ્યાસી
v બનાવટની મધુરતામાં કટુતા પારખી જાશું
નિખાલસ પ્રેમથી પારો જગત, તો ઝેર પી જાશું. - ગની દહીંવાલા
v હેજી તારા આંગણિયે કોઈ આવે તો એને આવકારો મીઠો આપજે રે !
- દુલા કાગ
v જ્યાં જ્યાં નજર મારી ઠરે યાદી ભરે ત્યાં આપની;
આંસુ મહીંએ આંખથી યાદી ઝરે છે આપની ! - કવિ કલાપી